ریتالین چیست؟

ریتالین (متیل فنیدات) محرک سیستم عصبی مرکزی است. این ماده شیمیایی بر مغز و اعصاب تاثیر می گذارد که به بیش فعالی و کنترل ضربه کمک می کند. ریتالین برای درمان اختلال کمبود توجه (ADD) (علائم کودک بیش فعال) ، اختلال کمبود توجه- بیش فعالی (ADHD) و نارکولپسی (حمله خواب) استفاده می شود.

اطلاعات مهم

اگر گلوکوم، تیکس یا سندرم تورات، اضطراب شدید، تنش یا پریشانی دارید، نباید از ریتالین استفاده کنید.
متیل فنیدیت ممکن است به عادت تبدیل شود بنابراین این دارو یک داروی اعتیادآور است.
تحریک کننده باعث سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ ناگهانی در افراد مبتلا به فشار خون بالا، بیماری قلبی یا مشکلات قلبی می شود.
در صورت استفاده از یک مهار کننده MAO در 14 روز گذشته، مانند ایسوکاربوکازید، لینزولید، تزریق متیلن آبی، فنلزین، rasagiline، selegiline یا tranylcypromine، از ریتالین استفاده نکنید.
متیل فنیدیت ممکن است موجب بدتر شدن شرایط روحی روانی شود، به خصوص اگر شما سابقه افسردگی، بیماری روانی یا اختلال دوقطبی داشته باشید.
ممکن است مشکلات گردش خون داشته باشید که ممکن است باعث ایجاد بیحسی، درد و یا تغییر رنگ در انگشتان دست یا انگشتان پا شود.

در صورتی که علائم زیر را دارید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:

علائم مشکلات قلب - درد قفسه سینه، احساس سرگیجه یا تنگی نفس؛
علائم روانپریشی - پارانویا، عصبانیت، مشکلات رفتاری جدید، دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعی نیستند؛
علائم مشکلات گردش خون - زخم روی انگشتان دست یا پا.

قبل از مصرف ریتالین

در صورت استفاده از مهار کننده MAO در 14 روز گذشته از ریتالین استفاده نکنید. تداخلات خطرناک دارویی ممکن است رخ دهد. مهار کننده های MAO عبارتند از: ایزوکاربوکازید، لینزولید، تزریق متیلن آبی، فنلزین، راازگالی، selegiline، tranylcypromine و .... اگر به متیل فنیدیت آلرژی دارید یا در صورت مشکلات زیر، نباید از ریتالین استفاده کنید:

گلوکوم
سابقه شخصی یا خانوادگی تیکس (تیز عضلانی) یا سندرم تورات؛ یا
اضطراب شدید، تنش و یا عصبانیت (داروهای محرک می تواند این علائم را بدتر کند).

تحریک کننده باعث سکته مغزی، حمله قلبی و مرگ ناگهانی در افراد خاص می شود. اگر مشکلات زیر را دارید به پزشک اطلاع دهید:

مشکلات قلبی یا نقص قلب مادرزادی؛
فشار خون بالا؛ یا
سابقه خانوادگی بیماری قلبی یا مرگ ناگهانی.

برای اطمینان از اینکه ریتالین برای شما امن است، در صورت وجود مشکلات زیر، به پزشک بگویید:

افسردگی، بیماری روحی، اختلال دوقطبی، روان درمانی یا افکار یا اقدام به خودکشی؛
تیک های حرکتی (تردی عضله) یا سندرم تورات؛
مشکلات گردش خون در دست یا پا؛
تشنج و یا صرع؛ (بیماری صرع را بهتر بشناسیم)
مشکلات مری، معده یا روده؛
آزمایش موج مغزی غیر طبیعی (EEG)؛ یا
سابقه مصرف مواد مخدر یا الکل.

معلوم نیست که آیا ریتالین سبب آسیب رساندن به جنین می شود یا خیر. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود بگویید. مشخص نیست که آیا متیل فنیدیت به شیر مادر منتقل می شود یا اینکه می تواند به یک نوزاد شیرخوار آسیب برساند یا خیر. در صورتی که شیردهی می کنید، به پزشک خود بگویید. ریتالین برای افراد کمتر از 6 سال، مورد استفاده قرار نمی گیرد.

چگونه باید ریتالین را مصرف کنم؟

ریتالین را دقیقا مطابق با دستور پزشک مصرف کنید. برچسب دارو را مطالعه کنید. پزشک ممکن است گاهی اوقات دوز مصرفی را تغییر دهد. ریتالین را در مقادیر بیشتر یا کمتر و یا مدت طولانی تر از زمان توصیه شده مصرف نکنید.

ریتالین ممکن است اعتیادآور باشد. هرگز این دارو را با فرد دیگری، به ویژه افرادی که سابقه سوء مصرف مواد یا اعتیاد دارند، به اشتراک نگذارید. دارو را دور از دسترس دیگران نگهداری کنید. فروش و یا دادن این دارو غیرقانونی است.

برای جلوگیری از مشکلات خواب، این دارو را صبح مصرف کنید.
قرص های ریتالین و قرص های ریتالین SR حداقل باید 30 تا 45 دقیقه قبل از غذا مصرف شود. کپسول های ریتالین LA آزاد شده را می توان با یا بدون غذا مصرف کرد.
قرص را به صورت کامل قورت دهید. شکستن قرص باعث می شود دوز بیشتری از آن آزاد شود.
برای راحتی قورت دادن دارو، ممکن است کپسول ریتالین LA را باز کنید و آن را با قاشق مصرف کنید. قرص را بدون جویدن قورت دهید. مخلوط پودر را برای استفاده بعدی نگهداری نکنید.
در هنگام استفاده از ریتالین، باید به صورت منظم به پزشک مراجعه کنید.
اگر به جراحی نیاز دارید، قبل از جراحی به پزشک بگویید که از ریتالین استفاده می کنید. ممکن است لازم باشد مصرف دارو به مدت کوتاهی متوقف شود.
قرص را در دمای اتاق به دور از گرما و رطوبت، نگهداری کنید.

ادامه مطلب:

نحوه مصرف ریتالین | عوارض ریتالین

دانشنامه سلامت زنان